گاه می ‌اندیشم

چگونه می‌توان به حقیقت دست یافت؟

آن گاه که ذهن و اندیشه از هرگونه پیش داوری و پیش‌انگاری و وابستگی روانی، رها شود یعنی آن گاه که فکر از کار باز ایستاده باشد. ساحت ذهنی‌ای که در آن فکر، توانایی جست‌وجو و تلاش را از دست داده باشد، ساحت یک ذهن دینی و حقیقی است. شاید در آن ساحت ذهنی، شما به آن چه که «حقیقت»، «واقعیت»، «سعادت»، «خدا»، «زیبایی» یا «عشق» نام می‌گیرد، دست یابید.

مورتی، کریشنا. (1382) رهایی از دانستگی، ترجمه مرسده لسانی، تهران، بهنام، ص ۱۸۸.